Η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει να κερδίσει πολιτικό χρόνο μέχρι τις επόμενες εκλογές.

Η σημερινή συνεδρίαση έχει ως θέμα το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό – Διαρθρωτικό Σχέδιο, ενόψει της κατάθεσής του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Με το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό – Διαρθρωτικό Σχέδιο 2025 – 2028, η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει να κερδίσει πολιτικό χρόνο μέχρι τις επόμενες εκλογές. Απόδειξη για αυτό είναι ότι στο Σχέδιο η κυβέρνηση παρουσιάζει το Χρέος να διαμορφώνεται στο 133,4% του ΑΕΠ το 2028, με αφετηρία 153,7% το 2024, κάτι που πραγματικά είναι σχεδόν απίθανο να συμβεί.

Η βασική παραδοχή είναι ότι το ΑΕΠ μας από 232 δις ευρώ το 2024 θα ανέβει στα 272 δις ευρώ το 2028, δηλαδή μια αύξηση 40 δις ευρώ, ή σε ποσοστό 17,2%. 

Για να συμβεί όμως αυτό, θα πρέπει να αυξάνεται το ΑΕΠ μας με ρυθμό πάνω του 4% τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Αντιθέτως η κυβέρνηση αναμένει αύξηση του ΑΕΠ 2,2% το 2024, 2,3% το 2025, 2% το 2026, 1,5% το 2027 και 1,3% το 2028, δηλαδή πολύ κάτω από το απαιτούμενο 4%.

Και σε όλα τα παραπάνω δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι δημοσιονομικές προσαρμογές της Eurostat, σύντομα θα ανακοινωθεί η αναπροσαρμογή του χρέους μας προς τα πάνω με 12,5 δις ευρώ από τους αναβαλλόμενους τόκους του δανείου του EFSF.

Όσον αφορά τα πρωτογενή πλεονάσματα, αυτά θα κυμανθούν στο 2,4% την περίοδο 2025 – 2028, αποτέλεσμα όχι μόνο της ανάπτυξης και της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής όπως μας παρουσιάζει η κυβέρνηση, αλλά και λόγω της υπεραπόδοσης των έμμεσων φόρων όπως του ΦΠΑ.

Άλλο σημαντικό σημείο, ότι την περίοδο 2025 – 2028 το δημοσιονομικό έλλειμμα θα είναι αρνητικό κατά 1% περίπου, άρα μαθηματικός είναι αδύνατον με έλλειμμα να μειώσουμε το χρέος μας σε απόλυτες τιμές, αντιθέτως θα αυξηθεί.   

Από τα παραπάνω είναι φανερό πως η κυβέρνηση θέτει αισιόδοξους και μάλλον ανέφικτους στόχους με σκοπό να παραπλανήσει τους πολίτες με το περίφημο “success story” της. 

Το δεύτερο που ιδιαίτερα μας ανησυχεί είναι ότι πλήττεται η αξιοπιστία της χώρας μας, όταν δίνουμε συνειδητά ωραιοποιημένη την εξέλιξη του Χρέους μας, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τις αναμενόμενες δημοσιονομικές προσαρμογές της Eurostat.        

Δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι από το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό – Διαρθρωτικό Σχέδιο 2025 – 2028, λείπουν οι δράσεις κατά των κοινωνικών ανισοτήτων και κατά της φτώχειας.  

Όλα τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα πολίτη βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Αυτό αποδεικνύεται από μία σειρά ποιοτικών ερευνών της Eurostat, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και άλλων οργανισμών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat στην προτελευταία θέση της ΕΕ των 27 βρίσκεται η Ελλάδα το 2023, όσον αφορά το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, με επίδοση στο 67% του μέσου όρου της ΕΕ, με τη Βουλγαρία να είναι η μοναδική χώρα με την χαμηλότερη επίδοση με 64%.

Στην τέταρτη χειρότερη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται η Ελλάδα όσον αφορά τον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, που αντιμετωπίζουν οι πολίτες της, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2023. Συγκεκριμένα, παραπάνω από ένας στους τέσσερις ανθρώπους στην Ελλάδα (26%), ζουν στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, ενώ συνολικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση η αναλογία είναι περίπου δύο στους δέκα.

Το κόμμα μας υποστηρίζει την οικονομική ανάπτυξη με αύξηση του πραγματικού πλούτου της χώρας μας, μέσω μαζικών επενδύσεων στις ΑΠΕ, στα δίκτυα ενέργειας και στην εκμετάλλευση των θαλάσσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ΑΟΖ μας.

Θα πρέπει να επιδιώξουμε άμεσα συμφωνίες με τους ενεργειακούς κολοσσούς των ΗΠΑ για άμεση εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου, σε συνεργασία με Ελληνικές εταιρίες. 

Να θέσουμε ως εθνικό στόχο η πρώτη πλατφόρμα άντλησης φυσικού αερίου ή πετρελαίου να λειτουργήσει το 2028, αυτό θα ήταν ένα ποιοτικό άλμα για την εθνική οικονομία μας.   

Τα επόμενα τέσσερα χρόνια πρέπει να πετύχουμε αύξηση του ΑΕΠ μας πάνω από 4%, όχι περιμένοντας επενδύσεις μόνο από το Ταμείο Ανάκαμψης, αλλά να προσελκύσουμε μεγάλες επενδύσεις από το εξωτερικό, από τους Έλληνες της διασποράς, τους Εφοπλιστές μας, να δώσουμε περισσότερα επενδυτικά κίνητρα στις εγχώριες επιχειρήσεις.   

Τέλος το Δημόσιο θα πρέπει να μάθει να κάνει συμπράξεις με τον Ιδιωτικό τομέα και να αξιοποιήσει στο έπακρο την περιουσία του και όχι απλά να την εκποιεί με χαμηλά τιμήματα.